برخی از سازه های بتنی که پس از پروسه ساخت باید در معرض میزان زیادی از رطوبت قرار بگیرند، باید در برابر آب مقاوم شوند. مثلا برای عایق کردن استخر ها و یا آب نما ها باید شکاف های بتن با نوار واتر استاپ عایق شود. این کار از نفوذ آب به درون این شکاف و سست شدن سازه بتنی در طول زمان جلوگیری می کند. این نوار ها انواع متفاوتی دارند که متناسب با کاربری سازه یا شکل سازه بتنی از آن ها استفاده می شود.
قبل از صحبت درباره نوار واتر استاپ، خوب است روی نوار واتراستاپ هیدروفیلی کلیک کنید و با آن بیشتر آشنا شوید. در ادامه به بررسی ویژگی های نوار واتر استاپ می پردازیم.
نوعی نوار از جنس لاستیک است که برای جلوگیری از نفوذ آب یا رطوبت به داخل شکاف های موجود در بتن استفاده می شود و با نام های نوار آب بند کننده یا نوار واتر استاپ شناخته می شود. از این نوار در جا هایی که بتن قطع می شود استفاده می کنند تا شکاف های عمیق عایق شوند.
با توجه به کاربری نوار های آب بند کننده، از انواع مختلف این عایق ها با ضخامت و عرض های متفاوت استفاده می کنند.
این عایق های نواری از نظر شکل فیزیکی در دو نوع تخت و حفره دار موجود است.
نوار آب بند کننده را همچنین می توانیم از نظر محلی که نصب می شود به دو نوع سطحی و دیواری نیز دسته بندی کنیم.
واتر استاپ از نظر جنس نیز به سه گروه زیر تقسیم می شوند:
نوار آب بند کننده خواص و ویژگی های منحصر به فردی دارد که استفاده از آن را در سازه های بتنی که در تماس با آب هستند را ضروری می کند. این ویژگی ها عبارتند از:
از واتر استاپ تنها می توانیم برای عایق کردن درز ها و شکاف هایی که در زمان قطع بتن ریزی ایجاد می شوند استفاده کنیم. برای ترک های سطحی که بر اثر انبساط حرارتی و دیگر عوامل فیزیکی ایجاد می شود قابل استفاده نمی باشد. مگر اینکه برای هر ترک سطحی به صورت جداگانه واتر استاپ روکار نصب شود.
برای استفاده از واتر استاپ تخت در سازه باید نیمی از نوار آب بند را درون بتنی که اول ریخته شده قرار دهید و سپس بتنی که دوباره ریخته می شود نیم دیگر نوار را در بر می گیرد.
روش نصب آب بند های حفره دار کمی متفاوت است. در این نوع نوار، حفره میانی باید در محل درز انبساطی قرار گیرد و سپس بتن ریزی انجام شود.
در زمان نصب باید نکاتی را نیز رعایت کنید که به صورت زیر است:
باید ها و نباید های واتر استاپ
واتراستاپ های نواری آب دوست نباید فقط با اتصال دهنده های مکانیکی (یعنی میخ ها بدون پوشش مش فولادی) در طول محصول نصب شوند. هنگامی که فقط با اتصال دهنده ها نصب می شود ، یک لایه نازک از خمیر بتن می تواند هنگام ارتعاش به زیر واتراستپ خارج شده و باعث از بین رفتن بیشتر ، اگر نه همه ، کارایی خود شود. از آن بدتر ، قرار دادن بتن می تواند واتراستاپ را از اتصال دهنده ها پاره کرده و باعث جابجایی این قسمت به داخل بتن ، خارج از صفحه اتصال شود. بنابراین ، همیشه باید این واتراستاپ های نواری چسبیده در محل یا با سیستم پوشش مش فولادی را مشخص و نصب کنید.
در زمان ساخت سازه های بتنی که به نسبت کاربردی که دارند باید با آب و یا رطوبت زیاد و دائمی در تماس باشند، باید از عایقی در قسمت شکاف و درز های انبساطی بتن استفاده کنیم. با این کار راه نفوذ آب به درون بتن را مسدود می کنیم و در طولانی مدت استحکام بتن حفظ می شود. از این عایق تنها در شکاف های انبساطی که در زمان اجرا باید به وجود بیاید استفاده میکنند. برای شکاف ها و ترک های حرکتی که در سطح بتن ایجاد می شود باید از انواع مکانیکی نوار واتر استاپ استفاده کنیم.