توضیحات
فوق روان کننده بتن
استفاده از آب در بتن موجب کاهش مقاومت و دوام بتن میشود؛ به همین علت فعالان صنعت بتن به دنبال ترکیبی برای جایگزین کردن آب شدند و نتیجه کار آنها، تولید محصولاتی با نام کاهنده آب بود. فوق روان کننده بتن که به کاهنده قوی آب نیز معروف میباشد یکی از این محصولات بوده است که همانند دیگر محصولات بتنی در مرحله ساخت یا قبل از بتن ریزی استفاده میشود.
خواص و اثرات ابر روان کننده بتن
- کاهش نسبت آب به مواد سیمانی در روانی برابر و افزایش مقاومت فشاری 7 و ۲۸ روزه
- کم شدن جذب آب و نفوذپذیری به دلیل کاهش نسبت آب به مواد سیمانی
- توزیع بهتر سیمان، بهبود قابلیت تراکم در شرایط مختلف و افزایش مقاومت فشاری در نسبت آب به مواد سیمانی برابر
- بهبود قابلیت پمپپذیری بتن
موارد کاربرد ابر روان کننده بتن
- تولید و اجرای بتنهای مسلح و غیر مسلح
- ایجاد بتنهای با روانی زیاد
- ساخت بتنهای با نسبت آب به مواد سیمانی بین ۰.۴۰ تا ۰.۴۵ و اسلامپ اولیه کمتر از ۵ سانتیمتر
- انواع بتنریزی در دمای معمولی
- ساخت قطعات پیش ساخته بتنی در شرایط عمل آوری استاندارد و تسریعشده با بخار
مشخصات فیزیکی و شیمیایی
- حالت فیزیکی: مایع
- رنگ: بیرنگ تا کهربائی
- پایه شیمیایی: پلیکربوکسیلات اتر
- چگالی : g/cm3 1.08 ± 0.02
- مقدار کلرید: ناچیز
- میزان مواد قلیایی معادل (Na₂O): 0.9 %
- دمای انجماد: حدود ۲- درجه سانتیگراد
نگهداری و ایمنی
- در صورت تماس این فوق روان کننده بتن با چشم، شخص در معرض آسیب حداقل به مدت ۱۵ دقیقه درون آب، پلک بزند.
- هنگام برخورد این افزودنی با پوست، سریعاً پوست آلوده به مدت ۱۵ دقیقه در آب تمیز شسته شود.
- لباس آلوده باید با مواد شوینده مناسب شسته شود.
- اگر شخص مصدوم همچنان احساس ناراحتی دارد، لازم است سریعاً به پزشک مراجعه شود.
محدوده و روش مصرف
محدوده مجاز استفاده از افزودنی در بتن:
از 0.3 تا 0.1 درصد وزن مواد سیمانی (300 الی 1000 گرم به ازای هر یکصد کیلوگرم مواد سیمانی شامل سیمان، دوده سیلیس، سرباره، خاکستر بادی و سایر پوزولانهای مشابه) است.
تعیین مقدار بهینه ماده افزودنی باید با توجه به مشخصات طرح مخلوط و شرایط اجرایی و آب و هوایی، و در نهایت ساخت مخلوطهای آزمایشی انجام شود.
استفاده بیش از حد مجاز اعلام شده ممکن است تبعاتی مانند جدا شدگی و آب انداختگی در بتن را به همراه داشته باشد.
نحوه اختلاط افزودنی در بتن
برای استفاده از ماده افزودنی، لازم است فوق روان کننده بتن spc100 را با آبی با دو برابر حجم افزودنی رقیق نموده و به بتن اضافه نمود.
ضمناً لازم است نکات زیر رعایت شود:
- پس از اضافه کردن فوق روان کننده بتن ، بتن بین ۲ تا ۵ دقیقه به طور کامل مخلوط شود و از توزیع یکنواخت افزودنی در بتن اطمینان حاصل گردد.
- جهت اثر بخشی بهتر محصول، بهتر است این محصول به مدت ۲ تا ۱۰ دقیقه پس از اختلاط آمیزه بتنی به آن افزوده شود.
- این افزودنی به صورت مستقیم با سیمان خشک یا مصالح سنگی خشک در تماس قرار نگیرد.
- به میزان حجم افزودنی و آبی که برای رقیق کردنش (قبل از اضافهکردن به بتن) استفاده شده است، از آب اختلاط بتن کسر گردد.
- در حالتی که تمایل به افزایش زیاد اسلامپ بتن تازه، لازم است طرح مخلوط بتن به نحوی طراحی شده باشد که بتن دچار جدا شدگی و آب انداختگی نشود.
انواع روان کننده بتن
- فوق روان کننده کربوکسیلاتی
فوق روان کننده کربوکسیلات با فوق روان کننده های متداول دیگر در عمل متفاوت است. پایه فوق روان کننده کربوکسیلیک، اتر است و نیز دارای زنجیره های جانبی مولکولی هستند و میزان مصرف آن 2/1-5/. درصد وزن سیمان مصرفی می باشد و عدد اسلامپ را تا 12 افزایش می دهند.
2. فوق روان کننده نفتالینی
فوق روان کننده بر پایه نفتالین به عنوان یک ماده ی کاهنده ی آب و دیرگیر شدن بتن است. این فوق روان کننده به منظور استفاده در مناطق معتدل و گرم مناسب است و میزان مصرف آن 1-8/. درصد وزن سیمان مصرفی می باشد و عدد اسلامپ را تا 18 افزایش می دهند.
3. فوق روان کننده لیگنو سولفات
فوق روان کننده لیگنو سولفات یک افزودنی مایع است که بر روی ذرات سیمان تاثیر می گذارد. این فوق روان کننده به صورت عامل روان کنندگی قوی بر روی ذرات سیمان می باشد و تاثیر کندگیری کنترل شده ای دارد و میزان مصرف آن 8/.-3/. درصد وزن سیمان مصرفی می باشد و عدد اسلامپ را تا 21 افزایش می دهند.
چگونه مقدار مصرف روان کننده در بتن را محاسبه کنیم؟
محاسبه مقدار مصرف روان کننده در بتن معمولاً توسط مهندسین عمران و متخصصین بتن انجام میشود. برای محاسبه دقیق مقدار مورد نیاز فوق روان کننده، شما باید به موارد زیر توجه کنید.
1) تعیین خواص بتن مورد نظر:
بتن مورد نظر شما باید خواص معینی را داشته باشد، مانند روان کنندگی بالا، پمپ پذیری مناسب و ضریب انبساط کم. این خواص بسته به نیازهای ساختاری و شرایط پروژه متغیر است.
2) طراحی مخلوط بتن:
مهندسین عمران باید مخلوط بتن را طراحی کنند که شامل ترکیب سیمان، مواد مکمل، آب، خرده سنگ و رس است. در این طراحی، نیاز به فوق روان کننده بتن برای دستیابی به خواص مورد نظر بررسی میشود.
3) نوع و مارک فوق روان کننده:
هر فوق روان کننده بتن ممکن است مقدار مصرف متفاوتی داشته باشد. تولیدکننده فوق روان کننده معمولاً دستورالعملی را درباره مقدار مصرف توصیه میکند. شما باید با مشاوره تولیدکننده یا مهندسین متخصص مقدار مصرف را تعیین کنید.
4) شرایط پروژه:
شرایط اجرایی و محیطی پروژه میتواند تأثیر زیادی بر مصرف فوق روان کننده داشته باشد. به عنوان مثال، در صورتی که بتن باید از طریق لوله ها پمپ شود، نیاز به روان کننده بتن با پمپ پذیری بالا میباشد.
روش مصرف و نحوه استفاده از روان کننده بتن
بتن مخلوطی از آب، سیمان و سنگدانه است. فوق روان کننده بتن را میتوان به عنوان یکی از اجزای بتن، در ابتدا و یا پس از ساخت بتن در محل پروژه به آن اضافه کرد. فوق روان کنندهها به دلیل قدرت و غلظت بالا، باید در ابتدا با آب رقیق شود و بعد به بتن اضافه شود تا تاثیر کامل و مناسبی بر بتن بگذارد. استفاده از روان کننده بتن در فرآیند تهیه و استفاده از بتن، معمولاً به روشهای گوناگونی انجام میشود که در ادامه به معرفی آنها میپردازیم.
1. اضافه کردن فوق روان کننده به آب:
در این روش، فوق روان کننده به آب اضافه میشود و سپس این محلول به مخلوط بتن اضافه میشود. برای اجرای این روش، معمولاً میزان فوق روان کننده بر اساس حجم آب تعیین میشود. در این روش، باید توجه داشت که آب و فوق روان کننده به طور یکنواخت با هم مخلوط شوند و پخش بهتری در سراسر مخلوط بتن داشته باشند.
2. اضافه کردن فوق روان کننده به مخلوط بتن:
در این روش، فوق روان کننده به صورت مستقیم به مخلوط بتن اضافه میشود. معمولاً فوق روان کننده به همراه سایر مواد بتن (مانند سیمان، ماسه و خرده سنگ) به میکسر بتن اضافه میشود و به صورت یکجا مخلوط میشوند.
در فرآیند تهیه بتن، بعد از اضافه کردن مواد اصلی مخلوط بتن (سیمان، ماسه، آب و خرده سنگ)، روان کننده بتن به مخلوط بتن اضافه میشود. این ترکیب معمولاً به وسیله مخلوط کن بتن یا میکسر بتن صورت میگیرد. مدت زمان مورد نیاز برای اضافه کردن و مخلوط کردن روان کننده بتن با سایر مواد، بسته به نوع روان کننده و نوع میکسر بتن است.
3. اضافه کردن فوق روان کننده به مخلوط بتن در مرحله آخر:
در این روش، ابتدا مخلوط بتن بدون فوق روان کننده تهیه میشود و سپس فوق روان کننده به مخلوط بتن در مرحله آخر اضافه میشود. این روش به خصوص در پروژههایی که نیاز به کنترل دقیق زمان آبکشی دارند، مورد استفاده قرار میگیرد.
مقدار و درصد مصرف فوق روان کننده در بتن، بستگی به عوامل مختلفی دارد از جمله نوع بتن، نیازهای ساختاری، خواص مورد انتظار بتن، شرایط محیطی و نوع روان کننده استفاده شده. درصد مصرف فوق روان کننده بتن به عنوان یک افزودنی معمولاً براساس وزن سیمان محاسبه میشود.
عوامل تاثیرگذار در مقدار مصرف فوق روان کننده بتن
مقدار مصرف فوق روان کننده بتن تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار میگیرد. در زیر به برخی از این عوامل اشاره میکنم.
نوع بتن: نوع بتنی که قصد استفاده از فوق روان کننده را دارید، تأثیر زیادی بر مصرف آن دارد. برخی از بتنها ممکن است به طور طبیعی روانتر باشند و نیاز کمتری به فوق روان کننده داشته باشند.
خواص مورد نیاز بتن: در صورتی که نیاز به بتن با خواص روان کنندگی بالا، پمپپذیری مناسب یا کارایی در ساختارهای پیچیده دارید، مصرف فوق روان کننده بتن بیشتر خواهد بود.
شرایط محیطی: شرایط محیطی نیز میتواند تأثیرگذار باشد. در دماهای بسیار سرد یا گرم، مصرف فوق روان کننده بتن ممکن است بیشتر باشد. همچنین، در مناطق با رطوبت بالا، استفاده از فوق روان کننده بتن میتواند منجر به کنترل بهتر آب بتن و پمپپذیری بهتر شود.
نوع و مشخصات فوق روان کننده: هر فوق روان کننده بتن ممکن است مشخصات مختلفی داشته باشد. ممکن است روان کنندههایی با مشخصات مختلف برای نیازهای مختلف مورد استفاده قرار گیرند. ویژگیهایی مانند مقاومت، پمپپذیری، پایداری و زمان آبکشی فوق روان کننده میتوانند تأثیرگذار باشند.
مزیت انواع روان کننده بتن
تولید بتن بدون استفاده ی زیاد از آب در پروژه هایی که مصرف آب باید بهینه تر باشد. به علاوه سهولت پیاده سازی بتن و کاهش نیروهای انسانی با استفاده از فوق روان کننده های بتن مقدور می شود. ارتقای چسبندگی و صافی و یکنواختی بتن و پمپ راحت تر و کاهش نفوذ پذیری بتن که خود استحکام آن را بالا می برد. استفاده از فوق روان کننده های بتن با توجه به مزایایی که دارد از بهترین موارد برای استفاده در بتن است.
درصد مصرف فوق روان کننده در بتن
مصرف فوق روان کننده بتن به عوامل مختلفی مانند نوع بتن، مقدار سیمان، طراحی مخلوط بتن، شرایط محیطی و نیازهای ساختاری بستگی دارد. برای تعیین مصرف دقیق فوق روان کننده بتن در یک پروژه ساختمانی، باید از مهندسین معماری و مهندسین عمران و مسئول طراحی مخلوط بتن و اجرای پروژه مشورت کنید زیرا در هر پروژه و شرایط اقلیمی، میزان مصرف روان کننده بتن متفاوت است.
پایه فوق روان کننده بتن، ملامین و نفتالین است که این موضوع باعث شده تا این نسل از روان کننده ها نسبت به روان کنندههای نسل اول کمتر مورد استفاده قرار بگیرند. این مواد نسبت به کاهندههای آب حبابزایی کمتری دارند و مقدار آنها با توجه به مقاومت نهایی، الاسیسیته و مقدار روانی مورد نیاز تعیین میشود.
میزان مصرف معمول فوق روان کننده بتن ممکن است بین 0.3 تا 1.4 درصد از وزن سیمان باشد. لازم به ذکر است که اگر فوق روان کننده بتن کمتر از مقدار استاندارد در بتن اضافه شود، تغییر چشمگیری در روانی بتن به وجود نمیآید و همچنین بیش از حد استفاده کردن از آن میتواند امکان دیرگیری بتن را تا 48 ساعت ایجاد کند.
از این رو میزان مصرف فوق روان کننده بتن موضوع مهمی است که باید به آن توجه کافی شود، زیرا استفاده از فوق روان کننده بتن در خارج از مقدار تعیین شده میتواند به دلیل سفتی زیاد یا گرمای طاقت فرسا عملکرد درستی نداشته باشد.
فوق روان کننده بتن معمولاً به عنوان یک افزودنی به مخلوط بتن اضافه میشود تا خواص روان کنندگی و پمپ پذیری بتن را بهبود بخشد. این ماده به طور معمول توسط تولیدکننده بتن مورد توصیه و مشخصه گذاری میشود و میزان مصرف آن در هر متر مکعب بتن را مشخص میکند.
سوالات متداول درباره روان کننده های بتن
- فوق روان کننده کربوکسیلاتی،فوق روان کننده نفتالینی، فوق روان کننده لیگنو سولفات می باشند.
سهولت پیاده سازی بتن و کاهش نیروهای انسانی با استفاده از فوق روان کننده های بتن مقدور می شود.
از برخورد با پوست و چشم جلوگیری شود و درصورت تماس، سریعا آن منطقه را بشورید.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.