طی آزمایشی تاثیر فوق روان کننده ها بر بتن را برای شما شرح میدهیم:
آنچه در این صفحه میخوانید:
برای ترمیم ضعف های بتن روز به روز مواد افزودنی مختلفی به صنعت بتن معرفی می شود.
که ناشناخته ماندن آنها باعث می شود از مزایای مفید آنها بطور بهینه بهره برداری نشود.
مصرف نادرست مواد افزودنی نه تنها خواص بتن را بهبود نمی بخشد بلکه ممکن است شرایط را وخیم تر کند.
هدف از نگارش این مقاله: بررسی چگونگی عملکرد فوق روان کننده ها بر بتن و رسیدن به کاربردهای آن ها و اثر آنها بر روی خواص مکانیکی کوتاه مدت بتن و بررسی مقاومت فشاری بتن می باشد.
در ادامه به شرح جزییات این مقاله می پردازیم
امروزه پیشرفت شتابان و فرایند تکنولوژی و دست یابی به نوآوری های روز افزون در زمینه مصالح ساختمانی تولید بتن با مقاومت بالا را میسر ساخته است و استفاده از این ماده به دلایل اقتصادی و فنی در ساخت مقاطع بتنی در حال افزایش است.
در اکثر موارد به بتن به عنوان ماده ای مقاوم در برابر نیروهای فشاری نگریسته می شود.
مقاومت فشاری به هیچ وجه تنها مشخصه بتن سخت شده نمی باشد.
ولی عموما مقاومت یکی از مهم ترین عامل نشان دهنده بتن است.
بتن تازه باید دارای قوامی صحیح باشد تا بتوان در حداقل زمان ممکن آن را در حد لازم متراکم کرد.
یعنی بتن باید دارای حداکثر کارپذیری باشد و دارای ویژگی های زیر باشد:
1_ ماده افزودنی به نحوی باید با بتن عجین شود که سریعترین و یکنواخت ترین توزیع را در مخلوط داشته باشد.
2_حداکثر راندمان، وقتی حاصل می شود که ماده افزودنی در مراحل انتهایی اختلاط مصالح،سیمان و آب به آن اضافه شود.
3_نحوه و مراحل افزودن ممکن است روی زمان گیرش و مقاومت فشاری موثر باشد.
این مواد از قوی ترین انواع تقلیل دهنده آب هستند.
در آمریکا به عنوان روان کننده قوی و در ASTM به عنوان تیپ F نام گذاری شده اند.
افزودنی هایی نیز هستند که در ضمن تقلیل شدید آب باعث مقداری تاخیر در گیرش نیز می شوند و به عنوان تیپ G طبقه بندی شده اند.
دو نمونه از روان کننده های قوی:
1. ملامین فرمالدیید سولفاته شده تلغیظ شده
2. نفتالین فرمالدیید سولفاته شده تغلیظ شده
استفاده از اسیدهای سولفاته شده باعث تسریع عمل پراکنش می شود،
چون به ذرات سیمان جذب شده و به آن ها بار منفی می دهد.
و این باعث دور شدن ذرات از یکدیگر می شود.
این فرایند کارایی را در یک نسبت آب به سیمان مشخص افزایش می دهد.
این نوع فوق روان کننده بتن معمولا بصورت مایع عرضه می گردد.
این مواد ممکن است توسط تولید کنندگان بتن آماده و قطعات پیش ساخته بتنی برای تولید کارآمد و مقرون به صرفه زمانیکه مقاومت اولیه ونهایی بتن مد نظر است مورد استفاده قرار گیرد.
این محصولات در کاهش آب بتن بسیار موثر است.
وقتی به عنوان یک کاهش دهنده شدید آب بتن مورد استفاده قرار می گیرد می توان گفت بین 11% تا 22% کاهش آب مصرفی خواهیم داشت.
و دربعضی از بتن های خاص کاهش آب تا حداکثر 42% نیز ممکن شده است.
خاصیت روان کنندگی زیاد این مواد موجب می شود بتنی با اسلامپ زیاد،روان و خود تراز شونده حاصل گردد.
کارایی بتن های که در آنها از محصولات روان کننده استفاده می گردد نسبت به بتن معمولی بسیار قابل تمایز است.
بطوریکه بتن با حداقل عملیات ویبره کردن یا حتی به خودی خود ، در حالیکه مصرف آب به حداقل رسیده در قالب جای می گیرد.
از ترکیب خواص فوق روان کنندگی و کاهش دهندگی شدید آب بتن با مزایای زیر حاصل می گردد:
1- مقاومت اولیه زیاد باعث تسریع در عملیات باز کردن قالبها و باعث استفاده مقرون به صرفه تر قالبها می شود.
2- مقاومت اولیه و نهایی زیاد بتن پر مقاومت و مقرون به صرفه
3- افزایش کارایی باعث کاهش هزینه های استهلاک و سختی کار می گردد
4- افزایش اسلامپ
5- امکان تولید بتنی خود تراز شونده
6- تسهیل در پمپ نمودن و کاهش نیاز به ویبره کردن بتن
در این تحقیق 8 طرح اختلاط ساخته شده که در این طرح ها مقدار مصالح سنگی، سیمان، میکروسیلیس ثابت بوده و با تغییر درصد فوق روان کننده ها و نسبت آب به سیمان شاهد تغییراتی در مقاومت بتن هستیم.
در اولین نمونه از فوق روان کننده استفاده نشده است.
و در نمونه های بعدی درصد استفاده از این مواد برای هرکدام از نمونه ها نیم درصد افزایش می یابد و نسبت آب به سیمان مقداری کاهش می یابد
بطور کلی سعی شده در تمام نمونه ها کارایی ثابت باشد
1- سیمان تیپ 1
2- سنگدانه ریز رودخانه ای (اندازه دانه 0.5 میلیمتر)
3- سنگدانه درشت
4- آب
5- فوق روان کننده
6- میکروسیلیس(15 درصد وزن سیمان)
نسبت مخلوط بتن با توجه به شرایط گفته شده در عکس زیر نشان داده شده است:
1- از نظر کارایی
کارایی پس از 30 دقیقه برای بتن هایی که درصد فوق روان کننده بیشتری استفاده شده و نسبت آب به پودر کمتری دارد به سرعت پایین آمده و کار کردن با این بتن بسیار مشکل است.
2- از نظر مقاومت فشاری
مقاومت فشاری بتن در سن 3 ، 7و 28 روز مبتای کیلوگرم بر سانتی متر مربع اندازگیری و در عکس زیر نشان داده می شود:
در ادامه روند افزایش مقاومت فشاری بتن در شکل زیر نشان داده شده است:
از تحلیل نمودار مقاومت فشاری این نتیجه بدست می آید که:
افزایش میزان مصرف فوق روان کننده ها مقاومت فشاری ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد.
باید توجه داشت که فوق روان کننده ها باعث تولید حباب های ریز در بتن می شود.
افزایش مقاومت در بتن ابتدا به علت کاهش آب به سیمان می باشد.
ولی وقتی میزان مصرف این مواد افزایش می یابد باعث ایجاد حباب هوا شده و تخلخل بتن را افزایش می دهد
و این موضوع باعث کاهش مقاومت بتن در نسبت های بالای استفاده از فوق روان کننده ها می باشد.
یکی از تکنولوژی های بتن استفاده از روان کننده ها می باشد.
صنایع سیمان و بتن دارای برخی از سخت ترین شرایط عملیاتی در بازار صنعتی، از جمله بارهای سنگین، بارهای شوک، درجه حرارت زیاد، قرار گرفتن در معرض عناصر و حضور آلاینده ها مانند گرد و غبار سیمان هستند.
فوق روان کننده ها می تواند تاثیر قابل توجهی در کاهش هزینه های عملیاتی و تعمیر و نگهداری داشته باشد.
مواد افزودنی برخلاف آب ،سیمان و مصالح سنگی به میزان کمی به بتن اضافه می شوند در تکنولوؤی بتن نقش مهمی ایفا می کنند.
براساس تجزیه و تحلیل مقایسه ای از نتایج آزمون مقاومت فشاری بتن با 8% مختلف فوق روان کننده نتیجه می دهد که:
مقاومت فشاری بتن در نسبت وزنی 2% فوق روان کننده به وزن سیمان بیشترین مقدار را دارا می باشد
و در %0.5 کمترین مقدار را دارد.
برای دیدن ویدیو های مفید و آموزشی و معرفی محصولات به صورت خلاصه و چکیده به اینستاگرام ما بپیوندید
و یکی از راه های ارتباطی ما واتساپ ماست، مشتاقانه منتظر کمک به شما هستیم:
با ما تماس بگیرید 
